Afgelopen zomer Rotterdam bezocht. Van Rotterdam hadden we niet zo'n hoge dunk. Altijd meer een werkstad geweest immers, niet om te bezichtigen en in te toeven. En als er blijkbaar een politieke partij Leefbaar Rotterdam nodig was, dan was het er blijkbaar niet zo leefbaar.

Daarom was het bezoek een geweldige eyeopener. Rotterdam is gewoon een prachtige stad waarbinnen het goed toeven is.

 

Toch is dat eigenlijk ook niet zo verwonderlijk. Rotterdam herbergt namelijk het grootste petrochemische industriecomplex van Europa binnen haar grenzen. Je krijgt daar een goede indruk van als je over de weg naar Europort en de Maasvlakte rijdt. Over een afstand van meer dan 20 kilometer tref je één aaneengesloten complex van raffinaderijen en aanverwante petrochemische nijverheid. Zeer imponerend! Je realiseert je dat hier een groot deel van onze nationale welvaart verdiend wordt. En ergens moet dat dan ook in de uitstraling van de stad terug te vinden zijn.

Als het om moderne architectuur gaat heeft deze stad dan ook het mooiste en meest tot de verbeelding sprekende centrum van alle steden in ons land. Blijkbaar was daar dus inderdaad genoeg kapitaal voor, terwijl Rotterdam toch ook de armste van de grote steden is naar ik dacht. Een merkwaardige paradox. Rotterdam is de enige echte metropool van ons land.

Toch is ook in sociaal opzicht Rotterdam alleszins leefbaar. Anders dan verwacht zagen we niet veel vrouwen met hoofddoekjes of nog meer verhullende kledij die vanwege hun geloof angstvallig oogcontact met anderen uit de weg gaan en er aldus blijk van geven niets met ons te maken te willen hebben Ik vind dat deprimerend, want je voelt dan lichtelijk ontheemd in je eigen land. Maar die waren er dus bijna niet. Ook niet in de imposante markthal, die een onverbiddelijke mustsee is. Integendeel, Rotterdam leek op deze stralende dag wel helemaal doordesemd van het westerse dolce vita. Alle terrassen en dat waren er veel zaten vol, vaak met geweldige uitzichten op zowel het stadsschoon als op de talloze stadsschonen.

Een pluspunt van Rotterdam is ook nog eens dat het niet overlopen wordt door toeristen, zoals in Amsterdam. Dat is op zich al prettig, maar het verhoogt ook het veiligheidsgevoel. In heel down town Rotterdam heb ik trouwens ook nauwelijks of geen ongewenste types of zelfs maar vage figuren gezien. Ook dat was een verrassing. Ook mensen van wat rijpere leeftijd kunnen er dus met een onbekommerd gemoed naar toe.

Onderstaand wat foto-impressies en enkele reviews van waar we geweest zijn.

Het absolute oogstrelende hoogtepunt vonden wij de Erasmusbrug, zowel overdag als bij avond. We hebben al heel wat prachtige bruggen in de wereld gezien, maar de Erasmusbrug spant daarvan wel zo ongeveer de kroon. Niet alleen door de constructie op zichzelf, maar vooral ook door de uitdagende entourage van de architectonische hoogstandjes aan de Kop van Zuid , waar de brug naar toe leidt.  Er over heen wandelen en dan vervolgens de kade langs de Maas aflopen is daarmee een belevenis op zich.

 

              De Erasmusbrug overdag en bij avond

 

 

 

 

 

 

zicht vanaf de Erasmusbrug

 

Aan die kade staan tref je diverse moderne etablissementen waar het goed toeven is. Zoals bij Gauchos aan de Maas. Hier kun je goed terecht als je tuk bent op het malse en smaakrijke vlees uit Argentinië of Uruguay en tevens wilt genieten van een mooie entourage en uitzicht op de Maas. Zeker als je niet te veel wilt betalen, want de prijskwaliteitsverhouding hier is zeer aanvaardbaar. De bediening was er bovendien ook nog eens prima. Bij mooi weer is hun terras haast een must.

 

Overigens zijn er in de directe omgeving meer leuke tenten, voor een breed publiek en bijna overal heb je een mooi zicht op de rivier, de brug en skyline aan de overkant.

Wil je de stad vanaf het water bekijken dan moet je een tocht met de Spido maken. Voor een aanvaardbare prijs vaar je dan ongeveer een uur over de Maas een eindweegs langs de havencomplexen langs de Maas.

 

 

 

Zeer imponered. Maar als je de tijd hebt en een auto is een tocht over de weg naar de Maasvlakte nog sensationeler, zoals al genoemd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Laurenskerk   

Van buiten is de Laurenskerk niet heel bijzonder, maar van binnen is zij dat zeker wel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hier zijn ook geregeld optredens en andere manifestaties.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De directe omgeving van de Laurenskerk met haar vele groen en bloei doet weldadig aan en is een bezoek op zichzelf waard.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hier vinden we ook een mooi beeld van de grootste Rotterdammer aller tijden en naamgever van de brug: Erasmus.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Amper tweehonderd meter van deze kerk vandaan staat een andere absolute bezienswaardigheid, te weten de Markthal.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Markthal Rotterdam

Niet alleen is de markthal van buiten imponerend, maar ook zeker van binnen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vooral de levensmiddelenafdeling heeft een hoog exotisch gehalte. Hoewel je zou verwachten dat je ergens in een vreemd land zou toeven was het bezoekende publiek heel eigen. Gewoon Rotterdammers, die op zaterdag hun inkopen aan het doen waren.

Wat mij betreft hebben we hier de mooiste overdekte koophal van ons land , veilig ook en een bezoek dan ook meer dan waard. Ook kun je in de onmiddellijke nabijheid relaxed iets eten of drinken op bijvoorbeeld een van de vele terrassen.

Als je de Markthal uitgaat loop je tegen een ook wat bijzondere woontoren aan. Dit is wat de Rotterdammers het "Potlood"noemen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Je bent hier dan op het bekende "Blaak", van het Monopoliespel, een dure locatie van Rotterdam

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Van hier loop je vervolgens zo naar de merkwaardige kubuswoningen waar Rotterdam al langer bekend om staat. Heel apart, maar of ze als woonobject erg functioneel zijn is een tweede.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Via de kubuswoningen kwamen we bij de Oude Haven, een van de weinige plekken waar de nostalgie van het verleden nog bijna voelbaar aanwezig is.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gezeten op het comfortabel terras van Plan C hadden wij een uitgelezen uitzicht op het beroemde Witte Huis en de torens van de toren van de Willemsbrug en daar tussen de bonte verzameling van schepen en bootjes in de Oude Haven.

 

 

 

 

 

 

Op de stralend mooie dag die ons ten deel viel was eigenlijk geen betere plek te bedenken.

 

Het personeel was zo vriendelijk een tafel voor ons gezelschap van acht te formeren. Daarna kon er gegeten en gedronken worden. Van niemand was daar een onvertogen woord over te vernemen.

 

 

 

Een geweldige lunchgelegenheid dus. En ook nog acceptabel van prijs als je de locatie in de rekening betrekt.

Ten slotte mag een loopje naar het nieuwe centrale station en de directe omgeving daarvan ook niet ontbreken voor degene die in een dag Rotterdam wil doen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            Einde