De naam Lambers, al of niet als "Lamberts" geschreven, komt al ver voor 1670 voor, het jaar waarin onze familie zich voor het eerst manifesteert. Maar het is niet te achterhalen of de dragers van die oudere namen familie zijn. En als het zo was is het de vraag is of we daar dan zo trots op zouden moeten zijn, getuige de volgende geschiedenis.
Een schamel man, Jan Lamberts, vroeg de bisschop om hulp (1504)
Zo rond 1500 schijnen de betrekkingen tusen Meppel en Groningen niet zo goed geweest te zijn. Zo werd Jan Lamberts, een inwoner van Meppel, onrechtvaardig behandeld door inwoners van de stad Groningen.
Het ging om twee zakken hop die Jan in de stad Groningen probeerde te verkopen. Dat was in 1498, het jaar dat Columbus Amerika ontdekte. Die was een heel eind van huis terecht gekomen. Maar de afstand Meppel-Groningen in die tijd was ook niet mis. Jan zal er wel met een wipkkar en zijn paard heengetrokken zijn en zal daar al gauw een dag over gedaan hebben.
Het zat Jan echter niet mee want het lukte hem niet de hop te verkopen totdat hij twee raadsleden tegenkwam die de hop wel van hem wilden afnemen. Zij hadden echter niet het geld ervoor, de hop moest f 24 of f 25 opbrengen. Hop was in die tijd kennelijk een duur product. Ze beloofden Jan echter hem later alles te zullen betalen. Maar dat gebeurde dus niet. Het is onduidelijk of Jan al die tijd in de stad verbleef, waarschijnlijk ging hij eerst weer terug naar Meppel. Toen hij wederom naar Groningen toog om zijn geld te halen kreeg hij dat niet , waarop hij de hop weer in zijn bezit nam en die uiteindelijk op de markt tegen een partij spek ruilde.
De raadsleden hadden hier zeker lucht van gekregen en zij tipten de poortwachters. Toen Jan met zijn spek de poort uit wilde rijden werd hem dit door de poortwachters afhandig gemaakt, die het onder elkaar verdeelden.
Jan kwam dus berooid weer in Meppel terug. Hij liet het er echter niet bij zitten. Of en hoe vaak hij terugging naar Groningen om verhaal te halen vermeldt de geschiedenis niet. Wel dat hij zich ten slotte, het is dan inmiddels 1503, tot de bisschop van Groningen wendde om zijn beklag te doen en hem te verzoeken hem schadelos te doen stellen. De brief die waarschijnlijk door een geestelijke of een notaris in Meppel geschreven is, is bewaard gebleven. De brief is ook aangekomen en er is werk van gemaakt. Of Jan uiteindelijk echter ook zijn centen heeft gekregen is echter niet bekend.
Naschrift:
In de ouderserie van Meppel komt ook een Jan Lamberts voor , namelijk als ouder van Lammegien * 25-09-1631 en van Lammetien * 6-09-1643
De naam van de echtgenote wordt niet vermeld, maar dat is in deze tijden heel gebruikelijk.
Hij zou echter getrouwd geweest zijn met Alyt en zij samen kochten een woning te Meppel.
Er is geen connectie gevonden met de Geesien Lambers die in 1670 huwde met Lambers Hinricks en ook niet met de Jan Lamberts van bovengenoemd verhaal. Maar daar zit ook maar liefst zo'n anderhalve eeuw tussen.